Srogi problem po hiszpańsku
Krótki wpis wyjaśniający użycie "todo un" i "un señor" w hiszpańskim.
Ania Brzezina
6/24/20252 min czytać
Słowem wstępu
Zdarza się, że potrzebujemy coś albo kogoś określić jako nadzwyczajne, niesamowite, niebywałe, spektakularne, czy bezprecedensowe. W języku hiszpańskim możemy jak najbardziej powiedzieć, że jest muy bueno, albo że mamy gran problema, albo że ona jest actriz formidable. Pomaga nam w tym bogactwo przymiotników, które jednak możemy zastąpić dwoma zwrotami:
todo un / todo una
un señor / una señora / unos señores / unas señoras
Użycie
Jak wykorzystujemy to w praktyce? Jeśli chcemy powiedzieć, że ktoś jest wspaniałym kucharzem, mamy następujące możliwości:
Es un gran chef. / Es un chef muy bueno.
Es un señor chef.
Es todo un chef.
Co więcej, możemy nawet połączyć te zwroty w jeden gigazwrot:
Es todo un señor chef.
Mamy jakiś srogi problem do rozwiązania?
Tengo un señor problema para resolver.
Nasza platoniczna miłość jest nadzwyczajnym dżentelmenem?
Él es todo un caballero.
Co ważne, w przypadku naszego caballero, tak jak i innych słów podobnych do “señor/a’’, jak dama, hombre, mujer, nie możemy wykorzystać stwierdzenia “es un señor / una señora” - zawsze używamy wtedy “todo un / toda una”.
Inne możliwości
Nie musimy ograniczać się do tych sformułowań, jako że wielką pomocą przy takim intensywnym określaniu rzeczywistości jest najzwyklejszy w świecie rodzajnik nieokreślony. Jak to działa? Wzór wygląda następująco: un / una + nombre calificador + de + nombre en singular o plural.
A w praktyce:
Mi padre es un encanto de persona.
Las Cícladas son una maravilla de islas.
W przypadku wykrzyknień wykorzystujących “hacer”, “tener”, “pasar” upraszczamy sprawę i stosujemy sam rodzajnik nieokreślony. Dzięki temu, jeśli jesteśmy głodni, ale nie jest to taki mały, raczkujący głód, a bardziej głodzisko, możemy powiedzieć:
¡Tengo un hambre!
Jeśli wieje tak, że za chwilę urwie nam głowę:
¡Hace un viento!
Inna możliwość to una + de. Jeśli koleżanka mówi takie pierdoły, że głowa mała, możemy to podsumować jako:
Ella dice una de tontería.
Jak widzicie, zwykła zabawa z rodzajnikiem nieokreślonym sprawia, że możemy wyrazić nasze odczucia w bardzo różny sposób, ale jakże ciekawszy od klasycznego “muy” albo “gran”.
Wpis zainspirowany rozdziałem 5 z "Gramática de uso del español".
